Dit jaar komt alles in een stroomversnelling. Van een Instagramaccount dat ontploft als een starter op @zuurdesemcursus (jullie zijn heerlijk aan het bakken), naar een groeiende moestuin en publicaties over linnen in Libelle en in Flow Magazine. En nu denk ik ja ... laten we het meer hebben over linnen. Begin dit jaar verscheen ook een publicatie in het prachtige, Amerikaanse magazine Homegrown. Een magazine geschreven door vrouwen die op – en met het land leven. Want dat is wat ik doe, teruggaan naar de natuur, terug naar de basis. En ik hoop jullie ook.
Lees hier de vertaling.
En volg vooral ook @thehomegrownsourcebook
In de vlasvelden
Ooit was ik een gepassioneerde televisieproducent voor grote shows. Het waren de slapeloze nachten van mijn dochter, veroorzaakt door mijn stress, waardoor ik besloot om mijn leven te veranderen. Terwijl ik in april 2020 op de bank lag, gewikkeld in een deken, vroeg ik me af waarom mensen hun dekens altijd weghalen als er gasten komen. En hoe worden dekens eigenlijk gemaakt? Deze vraag was het begin van Narzuta.
Je bent je waarschijnlijk bewust dat de mode-industrie een behoorlijke vervuiler is. Dekens dragen hieraan bij. Europa heeft door de geschiedenis heen een sterke band met linnen. Meer dan 85% van al het vlas ter wereld groeit in Nederland, België en Frankrijk, dankzij ons zeeklimaat. Wat nou als ik mooie en duurzame linnen dekens, dacht ik.
Acht telefoontjes later stond ik op een vlasveld in Zeeland, Timmers Agroservice. De eigenaar, Dirk Timmers, vertelde me hoe ze vroeger schoven maakten. Ik vond het zo inspirerend om te praten met mensen die deze kennis van jongs af aan met de paplepel hebben binnengekregen.
Om linnen te produceren, heb je twee dingen nodig. Regenwater en lijnzaad. Daaruit groeit de vlasplant. Er zijn twee soorten vlas: olievlas, dat het lijnzaad produceert dat we consumeren. En textielvlas, bekend om zijn robuuste stam. Het binnenste deel bestaat uit hout, terwijl de buitenlaag uit losse draden bestaat. Door de stam aan de binnenkant te breken, worden de vezels verbonden om linnengaren te vormen. Linnen begint zijn reis met het zaaien van lijnzaad. De bloemen van de vlasplant bloeien slechts één dag in het blauw of in het wit. Hoe wonderschoon is dit gegeven? Na het drogen vormen zich nieuwe zaden in de capsules, die het volgende jaar gebruikt worden om te zaaien.
Het oogstproces kent drie verschillende fasen. Vlas wordt voorzichtig uit de grond getrokken, inclusief de wortels en zorgvuldig teruggelegd op het veld. Vervolgens ondergaat het vlas een kantelproces. Dit houdt in dat het vlas wordt omgedraaid, om ervoor te zorgen dat iedere kant een gelijke hoeveelheid blootstelling aan het weer krijgt. Bij elke stortbui of windvlaag kan een deel van je oogst verloren gaan. Dat is ook de schoonheid van linnen, de nauwe samenwerking met de natuur. Ten slotte wordt het vlas na de oogst van het veld opgerold in grote balen.
Op veel labels zie je 'Made in China' omdat de arbeidskrachten daar goedkoper zijn. Hoe geweldig zou het zijn om alles zo lokaal mogelijk te houden, zodat Europees linnen echt Europees linnen is? Ik ontdekte dat veel fabrieken werken met blends. Maar twee fabrieken produceren uitsluitend 100% linnen. Puur linnen heeft een helende werking, koelt in de zomer en verwarmt in de winter. Het ademt. Om deze redenen werd linnen beddengoed traditioneel gebruikt in ziekenhuizen. We weten nu dat een linnen deken een atomaire frequentie van 5000 trillingen per seconde heeft, vergeleken met 90 van een mens. Linnen geeft letterlijk energie aan je lichaam.
Vanaf het idee om linnen dekens te produceren tot het bezoek aan de vlasvelden van Zeeland, zat ongeveer twee weken. Nog twee weken later vloog ik naar Litouwen. Aanvankelijk was de fabriek terughoudend om mij toe te laten. Ik werd beschouwd als een kleinschalige onderneming. Uiteindelijk stemden ze toch in omdat ze het heel intrigerend vonden dat ik, zonder enige ervaring, een nieuw bedrijf oprichtte midden in het COVID-19 tijdperk. Gedurende twee dagen had ik het voorrecht om rond te lopen, ontwerpen te maken, stoffen te voelen, het proces te zien en te praten met medewerkers. En mijn eerste collectie te ontwikkelen.
Wat begon met een deken is veranderd in een levenswijze. Een manier van leven waarin ik samenwerk met de natuur. Inmiddels hebben we de stad verlaten en woon ik met mijn familie op een boerderij. Via een onlinecursus leer ik hoe je zuurdesembroden bakt. Tijdens de zomer kunnen we grotendeels zelfvoorzienend leven. We leven op een soort van 'Biggest little farm'. Een beetje kleiner, met een paar koeien, een groentetuin, varkens, een hond en een kat.
In de vlasvelden ervaar ik een diep gevoel van vrede en een serene kalmte. Terwijl de wind door kleine bloemen waait en het geritsel van lijnzaadcapsules de lucht vult, weet ik: de natuur zit vol eindeloze mogelijkheden.
Comments